در بین تمام فاکتورهای شخصیت, خشم و عصبانیت نزدیکترین ارتباط را با بیماریهای قلبی و سایر امراض جسمانی و رفتاری دارد. در واقع عصبانیت بهترین پیش بینیکنندۀ بیماری و مرگ زودهنگام است. خشم تلاشی برای کنترل دیگران به منظور برآورده شدن نیازهاست. معمولا خشم از ناامیدیها و ناکامیها سر برمیآورد. به خصوص هنگامی که انتظاراتمان از طرف مقابل برآورده نمیشود.
اشخاص, یا مستقیم از طریق «ضرب و شتم» و یا غیرمستقیم از طریق نوعی رفتار تهاجمی ـ منفعلانه خشم خود را بروز میدهند. افراد تهاجمی ـ منفعل به روشهای گوناگون مثل جنگ و جدال، اخم، بیمحلّی و ناپدید شدن، درست زمانی که به آنها نیاز است، مخالفت خود را اعلام میکنند. هر دو نوع عصبانیت میتواند تاثیرات مخرّب و جدی بر روی سلامت و روابطمان داشته باشد.
6 راه برای اینکه بهتر خشممان را کنترل کنیم:
ترس همیشه در پشت خشمگین شدن حضور دارد. ترس اغلب از یک احساس ناتوانی در کنترل دیگران حاصل میشود. مقابله با این نوع ترس تنها با این روش ممکن میشود که یاد بگیریم چگونه در آن جاری شویم. جاری شدن در ترس به این معنی است که به جای مقابله با آن، با آغوش باز ترسمان را بپذیریم. وقتی اعتراف میکنید از چه میترسید، کمکم به این توانایی دست پیدا میکنید که تنش و اضطراب را از خود دور کنید.
عزت نفس مثبت و سالم برای کنترل خشم، ضروری است. با تمرکز بر ویژگیهای مثبت و نه عیب و ایرادهایتان عزتنفستان را بهبود ببخشید.
با تمرین «رها سازی» با خشم و عصبانیت خداحافظی کنید. اینکه همیشه نمیتوان، و نباید کنترل همه چیز را در دست داشت، مهارتی ارزشمند است که متاسفانه جامعه به ما نمیآموزد. بهترین سپر در برابر خشم و عصبانیت توانایی «رها سازی» است. هنگامی که متوجه عصبانیت خود میشوید، پیش خود تکرار کنید:
«من میتوانم «آزاد و رها» باشم».
«من میتوانم آزاد و رها باشم و باز هم در کنترل بمانم. رهایی احساس بهتری به من میدهد و شرایط را سهولت میبخشد».
«نیازی نیست خشمگین شوم و این فرد (موقعیت) را تغییر دهم».
«من فرد خشمگینی نیستم».
به یاد داشته باشید سخنی را که از روی خشم رانده شود هرگز نمیتوان پس گرفت؛ هر گزند و آسیبی به دیگری قابل جبران نیست؛ اثر آن میتواند برای سالها باقی بماند. پس، با «رهاسازی» سود بیشتری به دست آورید.
کمال طلبی را کنار بگذارید